Coraz większe ilości niebezpiecznych odpadów są importowane z krajów rozwiniętych do krajów biedniejszych. Jest to problem, ponieważ ludzie mieszkający w tych krajach mogą być bardziej narażeni na ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych i mogą nie mieć odpowiednich środków, aby się chronić.
Konwencja bazylejska jest umową międzynarodową, która reguluje eksport odpadów niebezpiecznych z jednego kraju do drugiego. Określa ona również zasady importu odpadów niebezpiecznych do krajów rozwijających się oraz eksportu odpadów z gospodarstw domowych. Wymaga ona, aby państwa ustanowiły listy odpadów niebezpiecznych w celu uregulowania przepływu odpadów niebezpiecznych oraz aby państwa przyjęły procedury kontroli przepływu odpadów niebezpiecznych. Konwencja składa się z dwóch kluczowych części: wykazu odpadów niebezpiecznych A i wykazu odpadów niebezpiecznych B. Ten drugi jest międzynarodowym wykazem odpadów niebezpiecznych, natomiast pierwszy jest wykazem odpadów innych niż niebezpieczne.
Procedura identyfikacji odpadów
Konwencja bazylejska wymaga, aby strony opracowały proces zwany PIC, czyli „Procedura identyfikacji niektórych odpadów niebezpiecznych”, w celu kontroli wywozu odpadów niebezpiecznych. Procedura ta opiera się na czterech kluczowych etapach: definiowaniu, gromadzeniu, ocenie i sprawozdawczości.
